Wat als de stiefkinderen bij jullie komen wonen?
25 augustus 2018
Stel je hebt een partner met kinderen uit een eerdere relatie. De kinderen komen om het weekend naar jullie, en dat gaat redelijk. Er zijn wel de nodige strubbelingen, maar je slaat je daar manmoedig, of vrouwmoedig doorheen. Samen hebben jullie ook nog kinderen gekregen, en daar genieten jullie volop van.
Maar dan komt plotseling de vraag of de kinderen altijd bij jullie kunnen zijn. De andere ouder is ziek of overlijdt, wil met de nieuwe partner verhuizen naar het buitenland, trekt het niet meer of is het zat (dat komt helaas voor), de kinderen willen zelf niet langer bij de andere ouder wonen (om welke reden dan ook) of jullie zijn bang dat het bij de andere ouder niet veilig is. Wat doe je dan?
Je hebt geen keuze
Bijna alle ouders en stiefouders die ik ken (en dat zijn er intussen heel wat), vinden dat ze hier geen keuze hebben. Je laat je kind niet op straat staan, of in een tehuis plaatsen, dus natuurlijk pak je je verantwoordelijkheid. De stiefouder weet ook dat zijn/haar relatie eraan gaat, als hij/zij er niet in mee gaat. Je kunt immers niet van je partner verwachten dat deze zijn of haar kind in de kou laat staan.
Het gaat niet vanzelfsprekend goed
Maar dan? De kinderen hebben mogelijk al veel meegemaakt in hun leventje, waardoor ze beschadigd kunnen zijn, en dan hebben ze ook nog te dealen met het verlies van één van hun ouders of het feit dat ze daar niet meer welkom zijn. Je begint er vol goede moed aan, en er zullen zeker gevallen zijn waar het gewoon goed gaat, maar vanzelfsprekend is dit niet. De kinderen moeten wennen aan alle veranderingen en voegen niet zomaar in in jullie gezin. Door alles wat ze meegemaakt hebben, kunnen ze ernstige gedragsproblemen laten zien, waar niet alleen jullie, maar ook jullie andere kinderen veel last van hebben. Wat doe je dan?
Een paar tips:
- Begin er niet onvoorbereid aan. Bespreek samen goed hoe je het gaat doen. Maak samen afspraken en evalueer regelmatig.
- Bespreek ook met het kind hoe jullie het willen gaan doen. Laat het welkom zijn, maar geef wel aan wat bij jullie in huis de gewoonten (regels) zijn.
- Zorg dat je het volhoudt. Verdeel de zorg en schakel zonodig hulptroepen in. Plan logeerweekenden bij familie of vrienden, of bij hulpinstanties.
- Help het kind om te gaan met zijn verdriet en/of boosheid door het te erkennen, en samen met het kind te zoeken naar een acceptabele uitingsvorm. Geef als dat nodig is uitleg over de noodzaak van de verhuizing zonder de andere ouder te beschuldigen en blijf respectvol over deze andere ouder praten. Bedenk dat je de helft van het kind afwijst als je één van zijn ouders afwijst.
- Onderschat het niet. Als je merkt dat het veel lastiger is dan je verwachtte, schakel dan zo snel mogelijk professionele hulp en begeleiding in van mensen waar jullie je goed bij voelen.
Natuurlijk kan het kan heel goed gaan als de kinderen permanent bij jullie komen wonen, maar het kan ook heel zwaar zijn. En soms is het te zwaar, zeker als je het idee hebt dat de andere kinderen er onder lijden. Schaam je er dan niet voor om op zoek te gaan naar een andere oplossing, misschien een tussenoplossing. Blijf in ieder geval wel contact houden met het kind en blijf het ondersteunen. Het heeft jouw liefde hard nodig.
Augustus 2018
Nanda Poulisse, Gezinspraktijk Gestel
Let op: Deze blogs verschijnen in het najaar van 2024 in boekvorm en zijn dan online niet meer beschikbaar. Als je belangstelling hebt voor het boek, mail me dan je naam en mailadres, dan laat ik je te zijner tijd weten hoe je het kunt bestellen. Mijn mailadres is: info@gezinspraktijkgestel.nl
Meer lezen?
Een band opbouwen met je stiefkinderen.
Storend gedrag van stiefkinderen. Gedrag is taal.
Wat maakt grenzen stellen zo moeilijk in een stiefgezin?
Andere blogs
P.S. Deel je deze blog met familie en vrienden die iets aan deze tips kunnen hebben? Daar doe je hen en mij een plezier mee. Je kunt de blog ook delen via Facebook, Twitter of Linked In door op een van de ikoontjes hieronder te drukken (helaas geen teller)